ผู้บริโภคตุนอาหาร แล้วผู้ประกอบการล่ะตุนอะไรดี?
เมื่อสถานการณ์โควิด-19 พาธุรกิจเราผิดแผน แพลนต่าง ๆ ที่วางไว้สำหรับปี 2563 ต้องถอยกลับมาปรับกันขนานใหญ่ หลายธุรกิจต้องปิดร้านหยุดพัก บางรายถึงกับต้องปิดตัวถาวร ในฐานะผู้ประกอบการ เราจะต้องสะสมอะไร เพื่อกอบกู้ธุรกิจของเราให้อยู่รอดได้จนถึงวันฟ้าเปิด
- เงินสด
เมื่อโควิดทำรายได้หดหาย กระแสเงินรับไม่พอเงินจ่าย สิ่งแรกที่จะพาธุรกิจรอดได้คือลดต้นทุน กักตุนเงินสดให้มากที่สุด เริ่มจากลดค่าใช้จ่ายที่มีความจำเป็นน้อย ส่วนต้นทุนที่สร้างจุดแข็งหรือเอกลักษณ์ของธุรกิจให้รักษาไว้ก่อน รอจนจำเป็นถึงค่อยลดเป็นอันสุดท้าย รักษาสภาพคล่องให้ธุรกิจหายใจได้จนกว่าสถานการณ์จะดีขึ้น
2. เครดิต
เราจะเห็นความสำคัญของสภาพคล่องที่สุด ก็ตอนวันจ่ายหนี้ หากจ่ายช้าก็เสียเครดิต เพิ่มความยากและต้นทุนในการเข้าถึงเงินทุนในอนาคต หากเงินสดยังไม่พอจ่ายหนี้ทั้งหมด ควรเจรจากับเจ้าหนี้อย่างตรงไปตรงมา ซึ่งช่วงนี้สถาบันการเงินก็จะมีมาตรการช่วยเหลือลูกหนี้อยู่แล้ว รักษาเครดิตดี ๆ เอาไว้ก่อนนะ
3. ความสัมพันธ์กับลูกค้า
ตอนที่เราลำบาก ลูกค้าของเราก็ลำบากอยู่เหมือนกัน ถึงจะอยากลดต้นทุน แต่ไม่ได้แปลว่าเราจะ “ตัวใครตัวมัน” เทลูกค้าแบบไม่แคร์ได้ ในทางตรงข้าม นี่เป็นเวลาที่เราจะแสดงให้ลูกค้าเห็นว่าเราคือเพื่อนที่ดี พร้อมช่วยเหลือเขายามยาก เมื่อวิกฤตผ่านไปเขาก็จะกลับมาเป็นลูกค้าเราอีกแน่นอน ธุรกิจเราก็ฟื้นตัวง่าย
4. ความสัมพันธ์กับคู่ค้า
คู่ค้าก็สำคัญพอ ๆ กับลูกค้า ช่วงนี้ควรดูแลคู่ค้า ซัพพลายเออร์ และเอาท์ซอร์สต่าง ๆ ให้ดีที่สุดเท่าที่พอทำไหว พลิกวิกฤตให้เป็นความสัมพันธ์แน่นแฟ้น ต่อไปทำงานร่วมกันก็จะได้ง่าย ไม่งอแง
5. ความศรัทธาของพนักงาน
เมื่อวิกฤตมา เป็นเวลาที่จะพิสูจน์ว่าองค์กรใส่ใจดูแลพนักงานมากแค่ไหน มีมาตรการลดความเสี่ยงให้พนักงานอย่างไร พร้อมสู้เหมือนเป็นครอบครัวเดียวกัน หรือพร้อมถีบหัวส่ง หลังจากสถานการณ์ผ่านไป บางองค์กรจะเสียกำลังคนไปมากมาย ในขณะที่บางองค์กรกลับรักสามัคคีกันยิ่งกว่าเดิม
6. กำลังใจ
กักตุนแรงใจไว้เยอะ ๆ ครับ แม้จะรู้ดีว่าควรทำอะไร แต่ไม่แปลว่ามันจะง่าย ความไม่ราบรื่นเป็นเรื่องปกติ ผิดแผนบ้างเป็นเรื่องธรรมชาติ เหนื่อยยังไงก็ขอให้ใจสู้แล้วกัน มันจะผ่านไปได้ด้วยดีแน่นอน
Power SME Thai ขอให้ทุกคนผ่านวิกฤตครั้งนี้ไปได้ด้วยสุขภาพกาย สุขภาพใจ และสุขภาพการเงินที่เข้มแข็งนะครับ
